بررسی تاثیر مداخله آموزشی بر میزان آگاهی و نگرش و عملکرد کارمندان مناطق صنعتی پارس جنوبی شهرستان کنگان در خصوص فعالیت جسمانی سال 1391

چکیده مقدمه : فعالیت جسمانی منظم و آمادگی جسمانی خوب می تواند باعث ارتقای سلامت شود، به پیشگیری از بیماریها کمک نماید یا بخشی از درمان بیماری ها باشد. این سه جنبه، راههای اصلی تأثیر ورزش و فعالیت جسمانی منظم روی سلامت و عافیت هستند. هدف از این مطالعه تعیین بررسی تأثیر مداخله آموزشی بر میزان آگاهی و نگرش و عملکرد کارمندان مناطق صنعتی پارس جنوبی شهرستان کنگان در خصوص فعالیت جسمانی سال 1391 می باشد. موارد و روش ها : در این روش تجربی از نوع آینده نگر، جامعه مطالعه ما از بین کارمندان مناطق صنعتی پارس جنوبی شهرستان کنگان جمعاً تعداد 88 نفر است که به صورت تصادف 44 نفر از آنان در گروه آزمون و 44 نفر نیز در گروه شاهد طبقه بندی شده اتد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه چهار قسمتی بود که شامل اطلاعات دموگرافیک، سوالات مربوط به سنجش آگاهی، سنجش نگرش و سنجش عملکرد بود. جهت تعیین اعتبار علمی پرسشنامه از روش روایی محتوی استفاده شد و برای تعیین پایایی پرسشنامه از ضریب آلفا کرونباخ استفاده گردید. در این پژوهش به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آماری توصیفی و تحلیلی استفاده شده است و از آمار توصیفی جهت تنظیم جداول توزیع فراوانی و درصد داده ها استفاده می شود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار 16 spss وآمار توصیفی مانند فراوانی مطلق و نسبی و … و آزمون های آماری تحلیلی لازم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مشارکت افراد در این مطالعه آگاهانه و داوطلبانه بود. نتایج: یافته ها نشان می دهد که مداخله آموزشی بین دو گروه از لحاظ نمره آگاهی در خصوص فعالیت جسمانی تفاوت معناداری وجود ندارد (38/0p=) اما همین آزمون نشان داد 3 ماه بعد از مداخله آموزشی بین دو گروه از لحاظ نمره آگاهی تفاوت معناداری وجود دارد (001/0 p<) و مداخله آموزشی بین دو گروه از لحاظ نمره نگرش در خصوص فعالیت جسمانی تفاوت معناداری وجود ندارد (25/0 p=) همچنین همین آزمون نشان داد 3 ماه بعد از مداخله آموزشی نیز بین دو گروه از لحاظ نمره نگرش تفاوت معناداری وجود ندارد (16/0p=) مداخله آموزشی بین دو گروه از لحاظ میانگین عملکرد کارکنان تفاوت معناداری وجود ندارد (17/0 p=) همچنین همین آزمون نشان داد 3 ماه بعد از مداخله آموزشی بین دو گروه از لحاظ میانگین عملکرد کارکنان تفاوت معناداری وجود ندارد (2/0p=). بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی از اثر بخشی مداخله آموزشی در افزایش آگاهی، نگرش و عملکرد کارکنان گروه آزمون در مقایسه کارکنان گروه شاهد، در خصوص فعالیت جسمانی و در نتیجه افزایش رفتار فعالیت جسمانی آنان می باشد. اگر چه میانگین نمره فعالیت جسمانی در گروه شاهد نیز افزایش معنی داری داشت، انجام مطالعاتی دیگر با در نظر گرفتن و کنترل بیشتر متغیر های مخدوشگر احتمالی پیشنهاد می گردد. کلمات کلیدی: آگاهی، نگرش، عملکرد کارکنان، فعالیت جسمانی